آخرین مطالب
امکانات وب
ما به انواع مختلف هدلایت نگاه می کنیم و 10 واحد هالوژن را آزمایش می کنیم تا بفهمیم کدام چراغ های پیشرو در جهان هدلایت هستند و کدام یک درجه بندی نمی شوند ...
امروزه مجموعه‌ای گیج‌کننده از لامپ‌های ثانویه مختلف وجود دارد که قیمت‌های آن از چند دلار تا بیش از 35 پوند متغیر است. بنابراین در اینجا ما در نظر می گیریم که آیا بهتر است به سراغ جدیدترین هدلایت های بسیار روشن، هدلایت های با دوام بیشتر یا هدلایت هایی با خروجی نور سفیدتر بروید یا اینکه به سادگی ارزان ترین هدلایت هایی را که می توانید خریداری کنید.
سه نوع مختلف هدلایت وجود دارد: هالوژن (که مبتنی بر فناوری است که برای دهه ها وجود داشته است)، زنون (که از فناوری جدیدتر برای ایجاد نور طولانی تر و روشن تر استفاده می کند) و LED که جدیدترین و بیشترین انرژی است. -نوع کارآمد چراغ خودرو
طراحی خودرو به طور کلی دیکته می کند که چه نوع خرید هدلایت استفاده شود. خودروهای کوچکتر و مقرون به صرفه‌تر به احتمال زیاد دارای لامپ‌های هالوژنی هستند، در حالی که آنهایی که سبک‌های اسپورت‌تر دارند به گونه‌ای طراحی می‌شوند که واحدهای چراغ‌های جلو باریک‌تری داشته باشند، بنابراین احتمالاً از چراغ زنون استفاده می‌کنند.
اگرچه جدیدترین لامپ‌های ال‌ای‌دی به‌طور گسترده برای چراغ‌های روشنایی روز در خودروهای جدید استفاده می‌شوند، اما به‌عنوان چراغ‌های جلو، هنوز هم بیشتر برای مدل‌های پرکاربرد، لوکس و اسپرت در نظر گرفته می‌شوند، زیرا گران‌ترین لامپ‌ها برای تولید هستند.
اگرچه فناوری پایه پشت هدلایت های هالوژن بیش از نیم قرن است که وجود دارد، اما هنوز هم به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا ارزان ترین هدلایت ها برای تولید و جایگزینی هستند.
لامپ‌های هالوژن از رشته تنگستن مشابه لامپ‌های خانگی استفاده می‌کنند، اما با گاز هالوژن پر شده‌اند که به درخشان‌تر شدن و ماندگاری رشته کمک می‌کند. H4 یک هدلایت دو رشته ای است که معمولا در خودروهای کوچک استفاده می شود. لامپ‌های H17 و H18 لامپ‌های هالوژنی کوچکتر و قدرتمندتر هستند، در حالی که لامپ‌های H8، H9 و H11 لامپ‌های خود آب‌بندی هستند که لازم نیست داخل یک واحد ضد آب قرار بگیرند، بنابراین اغلب به عنوان چراغ‌های مه شکن استفاده می‌شوند.
هدلایت های زنون که به عنوان هدلایت های تخلیه با شدت بالا (HID) نیز شناخته می شوند، به جای رشته ای بین دو الکترود خود دارای قوس هستند. طبق قانون، ظرف 4 ثانیه پس از روشن شدن باید با 80 درصد ظرفیت کار کند، بنابراین به یک استارت ولتاژ بالا برای احتراق گاز و یک واحد کنترل برای روشن نگه داشتن هدلایت نیاز دارد. اگرچه زنون گازی است که برای راه اندازی قوس استفاده می شود، اما نمک های فلزی هستند که آن را روشن نگه می دارند.
تا همین اواخر، اکثر خودروهای دارای چراغ زنون به واشر چراغ جلو و مکانیزم خود تراز شونده نیز نیاز داشتند تا پرتوهای نور را بدون توجه به بار سنگین خودرو به سمت پایین نگه دارد. این امر تولید آنها را گران‌تر می‌کند - دلیل اصلی اینکه بسیاری از خودروسازان برای مدت طولانی با هالوژن گیر کرده‌اند.
با این حال، تولیدکنندگان هدلایت در حال حاضر موفق به تولید لامپ‌های زنون شده‌اند که خروجی نور کمتری دارند و بنابراین نیازی به سیستم خود تراز یا واشر لنز ندارند، که تقریباً نصف قیمت آنها است. بنابراین اکنون ما شاهد عرضه آنها در تعداد فزاینده ای از خودروهای کوچکتر و سطوح تریم ارزان تر هستیم.
اگرچه زنون‌ها معمولاً بسیار طولانی‌تر از لامپ‌های هالوژن دوام می‌آورند، خروجی نور آنها می‌تواند در طول زمان کاهش یابد، بنابراین در نهایت نور کافی برای ایمن بودن برای استفاده در شب از خود ساطع نمی‌کنند. بنابراین برخی از تولیدکنندگان توصیه می کنند هدلایت های زنون را هر سه سال یکبار تعویض کنید.
چراغ‌های ال‌ای‌دی اکنون جایگزین زنون‌ها در خودروهای جدید شده‌اند، زیرا انرژی کارآمدتری دارند، عمر طولانی‌تری دارند و به خودروسازان اجازه می‌دهند تا اشکال نوری مشخصی ایجاد کنند.
در هدلایت های LED، الکتریسیته به جای رشته یا قوس از یک یا چند دیود ساطع کننده نور عبور می کند. نور تولید شده از نظر روشنایی مشابه هدلایت های زنون است، اما هدلایت های LED گرمای اضافی تولید نمی کنند، بنابراین کارآمدتر و در نتیجه کارکردنشان ارزان تر است.
یکی از نگرانی‌ها این است که اگر قطعات الکترونیکی در یک هدلایت LED از کار بیفتند، به طور کلی کل واحد نور باید تعویض شود، که بسیار گران و در نتیجه زمانی که خودروها قدیمی‌تر هستند و ارزش بسیار کمتری دارند، بسیار گران خواهد بود. با این حال، در حال حاضر برخی از هدلایت های LED وجود دارد که می توان آنها را به طور جداگانه جایگزین کرد، به جای نیاز به لحیم کاری در داخل یک واحد نور.
متخصص در منزل...